Laatste voetstappen op Rhodes

De laatste minuten tikken weg op de klok. De lecturer spreekt zijn laatste woorden voor dit semester uit over zijn of haar geliefde vak. Dan volgen de doorgrondende woorden: "That was it. Thank you and good luck with your exams". De laatste week vol lessen, tutorials en seminars op Rhodes University is voorbij. Wat is de tijd gevlogen, maar wat heb ik ongelofelijk veel geleerd. En om dit heugelijke feit te vieren - dat zelfs blondjes iets slimmer kunnen worden - hebben we het semester gisteren officieel goed afgesloten... :)

Het is vrijdagmiddag; 14.15 uur. Tijd voor mijn laatste journalistiek seminar. We zitten buiten bij de bar de "Rat and Parrot" met het zonnetje schijnend op ons gezicht met een drankje en sigaretje. Na het bespreken van de gelezen teksten over de media imperialism thesis is het tijd voor de afsluiting. "Shooter competition?" wordt er geroepen. Er wordt besloten om allemaal een shooter voor elkaar te kopen en natuurlijk wordt dit de echte Afrikaanse springbok (Amarula en mint likeur) met als afsluiter een tequila. Daar zit ik dan... met tien wachtende springbokken voor me die vragen om opgedronken te worden met een goud gekleurde tequila als klapstuk. "Whoever is done first! Countdown: 3...2...1..." Iedereen slaat de springbokken achterover en bij de tequila zie ik er een paar twijfelen. "Done!" Natuurlijk ben ik net te laat met mijn tequila glas neer te zetten, maar ik mag niet klagen over mijn tweede plek ;).

Na nog een uur vol interessante gesprekken over de journalistiek, besluit ik dat ik toch maar eens terug moet naar de Jail. Daar aangekomen zitten de eerste studenten al klaar om te genieten van hun laatste Rhodes dag van dit semester. Blijkbaar is de laatste dag van het semester de meest gestoorde en gezelligste dag om te feesten. Dus ik schuif gezellig aan.

Een paar uur later besluiten we om maar eens te gaan kroegen en discotheken hoppen. Eens kijken hoe gek die Rhodes studenten kunnen doen. Het blijkt zelfs dat de eerstejaars verenigingsstudenten gaan streaken als ze teveel op hebben. Natuurlijk willen wij dit spektakel niet missen. Dus op naar de "Rat and Parrot". Gezellige drukte en inderdaad... iedereen is aardig heen, maar nog geen streakende universiteits jochies. Op naar de "Friar Trucks" - of ook wel de "try a fuck" - discotheek. Na onze bootie geshaked te hebben, besluiten we om hier ook maar weer weg te gaan; teveel opgedirkte en oversexte eerstejaars. We bedenken ons eigenlijk dat we toch niet echt de behoefte hebben om de streakers te zien, dus we verschuilen we ons in de Jail.

Daar gaat de party - en de bootie shaking - natuurlijk gezellig verder. Na een paar uurtjes is het tijd voor mijn bedje... Het was een mooie afsluiting. :D

Nu nog een laatste essay voor journalistiek typen - wat ik had moeten doen, terwijl ik jullie dit hele verhaal zit te vertellen - en maandag inleveren. Dan is het tijd om te leren voor de examens. De tijd is echt voorbij gevlogen. Over ruim een maand kom ik alweer terug naar huis. Maar voordat het zover is, ga ik er nog heerlijk van genieten door nog wat meer van het land te zien, tijd door te brengen met de vrienden die ik hier gemaakt heb en nog wat laatste informatie in mijn hersenen te verwerken. :D

Wat is het leven toch mooi...

Dikke knuffel,

Nicole