Lost voice

Here in Mozambique
we say ´monuene´.
It is a person
who needs to be helped.

We have to listen to him
because street children are not heard.
We have to listen
and give him time.
Time to let him explain.


(excerpt of interview with Hernano Absalaõ Tanzele)


FINISHING TOUCH

De muziek en de ondertiteling staan eronder, de beelden zijn gepolished. Mijn vijftien minuten durende documentaire over straatkinderen in Mozambique is af!

Ik kan het nog steeds niet geloven. Het avontuur in Mozambique is waargebeurd. Ik heb echt bijna zeven weken doorgebracht met de straatkinderen in de hoofdstad van Mozambique, Maputo.

Nu, bijna twee maanden later, is de documentaire af. En ik ben wel een beetje trots op het eindresultaat. Dit is wat ik wilde; het verhaal van deze bijzondere kinderen doorgeven aan de rest van de wereld.

Maar er is meer. De komende weken zal ik aan een langere versie werken, zodat ik deze hopelijk kan verkopen aan een Engels televisiekanaal. Er zijn al gegadigden, dus hopelijk gaat dit lukken.

Ook heeft Cardiff University mijn korte versie ingestuurd voor de Student Television Awards in London.

Als je een indruk wilt krijgen van Ivo's en mijn avontuur met de straatkinderen in Mozambique, koop dan deze week de Viva. Ivo heeft namelijk een dagboek bijgehouden tijdens het filmen in Maputo. En dit staat nu gepubliceerd in de Viva.

COUNTDOWN

Dus alles loopt hier lekker. Niet alleen omdat de korte versie af is, maar ook omdat ik de totale dissertatie voor mijn MA vorige week heb afgerond. Het ligt nu bij de binderij en eind van de week kan ik het inleveren. Dus ik ben nu officieel student af.

Raar gevoel. Jarenlang kon ik me niet voorstellen dat ik echt ooit een keer gedag zou zeggen tegen het studentenleven. Maar nu is het toch echt zover. En eigenlijk ben ik ook wel klaar voor het 'echte' werk.

Dit betekent echter niet dat er geen feestjes meer zullen zijn. Want natuurlijk had ik de afgelopen weken ook wat ontspanning nodig. Check de foto's voor de details.

Ook zijn afgelopen week mijn ouders in Cardiff geweest om eens te kijken waar ik nou het hele jaar heb uitgehangen. Na vele halfnaakte meiden en de omgeving te hebben gezien, en een paar traditionele pints achter te kiezen, hebben ze een aardige indruk opgedaan. Met de auto volbeladen met mijn spulletjes zijn ze zaterdag weer teruggekeerd naar de laaglanden.

Dus ja... Het einde is in zicht. Nog ongeveer een maandje en dan is dit avontuur ook weer voorbij. Op zijn oer-hollands: aan alles komt een einde.

Maar eerst nog even de lange versie en een PR film afronden. En natuurlijk kan ik de laatste feestjes hier ook niet missen.

Het aftellen is begonnen. Een nieuw leven staat voor de deur. I would say; bring it on!