Het behekste dorp in de Karoo

In een verlaten semi-woestijn, tussen de groene bergen met plantjes en bosjes in de Karoo, ligt een dorpje met drie zandstraten, een wit Nederlands gereformeerd kerkje en een tennisclub. Het gehucht lijkt uitgestorven - met misschien honderd inwoners die nog een groot verschil maken tussen wit en zwart (niet te begrijpen!) - en de dieren lijken behekst door hun grote doordringende ogen. Echt een dorp om horror films op te nemen, waarin de toeristen een voor een vermoord worden... Ik heb het over Nieu Bethesda.

Ondanks het vreemde sfeertje, ligt dit dorp fantastsich mooi middenin de Karoo. Afgelopen weekend heb ik samen met Ivo, Elske, Gui en Nita een auto gehuurd en zijn we door de Eastern Cape naar de Karoo gescheurd. Het was geweldig om weer auto te rijden! :) Af en toe moest ik wel extra goed opletten dat ik aan de linkerkant moest blijven, maar voor de rest trok mijn Toyota Carolla goed op! :D

Er valt niet veel te beleven in Nieu Bethesda, maar toch hebben we veel gezien. Zo zijn we onder andere naar het 'Owl house' - Uil huis - geweest. Ooit woonde hier een gestoorde vrouw in die zich zo verveelde dat ze op een dag besloot om cementen sculpturen te maken en haar huis te versieren met glas. Uiteindelijk heeft ze zelfmoord gepleegd, maar het ongelukkige was dat het drie dagen duurde voordat ze stierf. Kinda freaky huh!

Ook hebben we Bushman paintings gezien. Die wilde ik altijd nog zien en middenin de afgelegen semi-woestijn vindt je ze. Hoe wonderlijk! Maar het was ontzettend interessant om te zien hoe de San en Khoi vroeger verhalen (aan elkaar) vertelden. Maar ook hier hing een mysterieus luchtje aan; ook bij de Bushman paintings heeft iemand zich van de berg afgegooid en zelfmoord gepleegd. De vrouw die ons rondleidt vertelt dit alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Leuk weetje: prinses Irene schijnt hier een boerderijtje op de hei te hebben om te ontvluchten van de paparazzi.

Om ons tripje compleet te maken, moesten we nog iets actiefs ondernemen. Dus paardje rijden! :D Wat een rust en wat een prachtige natuur. Voor tientallen kilometers is er alleen maar natuur! Bitsy - mijn paard - gaf me een onwijs vrij gevoel door de laatste twintig minuten in vol galop terug te rennen. Onwijs cool! :D (De gevolgen merk je helaas altijd pas achteraf... zitten gaat wat moeilijk en ook mijn rug heeft opstart problemen :)).

De avonden waren donker, stil en mysterieus, maar toch hebben we het gezellig gemaakt. Ook al konden we nergens heen - omdat we overal werden uitgekickt, zodat de dorpelingen plannen over onze moorden konden bekokstoven - toch hebben we ons vermaakt in ons huisje met wat drankjes en lange gesprekken.

Op de terugweg zijn we nog gestopt in koloniale stadje Graaf-Reinet - waar we stopten voor appelgebak en koffie en vervolgens werden bediend door zwarte mensen in het meest lelijke uniform wat je je kunt indenken en die ons aanspraken met 'sir' en 'miss' (wat een ongelofelijk slecht gevoel geeft je dat over de kolonisatie en nu) - en bij de 'Valley of desolation'. Dit is een natuurreservaat met onwijs hoge bergen en ergens in het midden een diepe vallei. Bovenop de punt hadden we een fantastisch uitzicht! We konden zeker honderd kilometer vooruit kijken, waarin we alleen maar natuur zagen en misschien een aantal kleine huisjes.

De Karoo is zeker een van de mooiste gebieden waar ik tot nu toe geweest ben! Het mag misschien verlaten zijn, maar het uitzicht wat je hebt en de geluiden van de natuur zijn goud waard.

Ik kan nog veel meer vertellen over het weekend, maar dat komt wel als ik thuis ben. Deze week heb ik een examen en volgende week maandag heb ik er twee. Dus ik ga weer verder met studeren. ;)

Dikke knuffel,

Nicolini