Naïef en onbezonnen
Door: Nicole
Blijf op de hoogte en volg Nicole
23 April 2008 | Verenigd Koninkrijk, Cardiff
Onaangetast en verlegen lopen honderden jongens en meisjes samen met hun ouders over de campus. Het zonnetje schijnt. De bomen staan in de bloei. Cardiff ziet er wonderbaarlijk mooi uit vandaag. Liggend in het park rook ik een sigaretje met een paar vrienden. We kletsen wat bij, genieten van het weer en van elkaars gezelschap.
Gehuld in zomerse kleren en met mijn zonnebril op loop ik daarna naar huis. Aan de kant van de straat geniet een student van de zon. Zijn gezicht gaat schuil onder een Sombrero. Hij leest een boek. Mexicaanse tonen galmen uit de speakers vanuit de woonkamer. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht.
Bij de receptie van mijn residence haal ik een boek op wat ik heb besteld. “Moisés, kind van Mozambique” vertaald een aangrijpend verhaal over een straatkind die probeert te overleven tijdens de rampzalige oorlog in Mozambique.
Buiten slaat een vader een liefdevolle arm om zijn dochter. “Nu gaat het gebeuren. Je gaat echt naar de universiteit,” zegt ie ontdaan. Meerdere middelbare scholieren kijken rond. Een tikkeltje bezorgd observeren ouders de gebouwen, terwijl hun kinderen ze vol enthousiasme verder trekken naar de volgende stop.
Ik denk terug aan de tijd dat ik mijn Havo opleiding afrondde. Zeventien jaar oud en naïef en onbezonnen voor wat de wereld voor me in petto had. Ik ben nooit naar een open dag van een school of universiteit geweest. Voor ik het wist, huisde ik na mijn middelbare schooltijd in de Verenigde Staten. Na een indrukwekkend jaar, startte ik mijn bachelor opleiding in Utrecht. Tussendoor vertoefde ik ruim een half jaar in Zuid-Afrika. Talloze indrukken later, reikt mijn vader me mijn bachelor diploma Journalistiek uit. Nog geen twee maanden later, bevind ik me in Wales. Een nieuwe uitdaging. Een nieuw avontuur; een master Internationale Journalistiek.
Eén keer bezocht ik een open dag, waar ik na tien minuten later alweer buiten stond. Dus eigenlijk was het bezoekje het niet waard. Het leven gaat zoals het loopt. De uitdagingen kwamen op mijn pad en ik pakte ze met beide handen aan. Nu sta ik op het punt om mijn laatste lessen en opdrachten voor mijn master opleiding af te ronden. Over een maand film ik een documentaire in Mozambique voor mijn dissertatie. En eind september is het dan zover; ik sluit mijn studietijd af.
Dan nog steeds naïef en onbezonnen? Ik weet het niet. Wel een legio avonturen en verhalen rijker. Ik ben benieuwd wat het leven voor de nieuwe lichting in het vizier heeft.
BATH
Oude Georgiaanse gebouwen stralen een superioriteit uit. Het miezert, maar dat bedekt de pret niet. Rita neemt me mee naar haar oude studiestad; Bath. Een Engels stadje nog geen uur van Cardiff vandaan.
De Romeinen legden er baden aan, waarmee Bath het eerste Engelse kuuroord werd. Vele beroemde mensen verbleven of hebben een huis in Bath, zoals Johnny Depp. De palladiaanse stijl van de huizen geven dit stadje een romantische sfeer. Het doet me denken aan Parijs en Venetië.
Check de foto's voor een indruk van deze unieke stad.
Gehuld in zomerse kleren en met mijn zonnebril op loop ik daarna naar huis. Aan de kant van de straat geniet een student van de zon. Zijn gezicht gaat schuil onder een Sombrero. Hij leest een boek. Mexicaanse tonen galmen uit de speakers vanuit de woonkamer. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht.
Bij de receptie van mijn residence haal ik een boek op wat ik heb besteld. “Moisés, kind van Mozambique” vertaald een aangrijpend verhaal over een straatkind die probeert te overleven tijdens de rampzalige oorlog in Mozambique.
Buiten slaat een vader een liefdevolle arm om zijn dochter. “Nu gaat het gebeuren. Je gaat echt naar de universiteit,” zegt ie ontdaan. Meerdere middelbare scholieren kijken rond. Een tikkeltje bezorgd observeren ouders de gebouwen, terwijl hun kinderen ze vol enthousiasme verder trekken naar de volgende stop.
Ik denk terug aan de tijd dat ik mijn Havo opleiding afrondde. Zeventien jaar oud en naïef en onbezonnen voor wat de wereld voor me in petto had. Ik ben nooit naar een open dag van een school of universiteit geweest. Voor ik het wist, huisde ik na mijn middelbare schooltijd in de Verenigde Staten. Na een indrukwekkend jaar, startte ik mijn bachelor opleiding in Utrecht. Tussendoor vertoefde ik ruim een half jaar in Zuid-Afrika. Talloze indrukken later, reikt mijn vader me mijn bachelor diploma Journalistiek uit. Nog geen twee maanden later, bevind ik me in Wales. Een nieuwe uitdaging. Een nieuw avontuur; een master Internationale Journalistiek.
Eén keer bezocht ik een open dag, waar ik na tien minuten later alweer buiten stond. Dus eigenlijk was het bezoekje het niet waard. Het leven gaat zoals het loopt. De uitdagingen kwamen op mijn pad en ik pakte ze met beide handen aan. Nu sta ik op het punt om mijn laatste lessen en opdrachten voor mijn master opleiding af te ronden. Over een maand film ik een documentaire in Mozambique voor mijn dissertatie. En eind september is het dan zover; ik sluit mijn studietijd af.
Dan nog steeds naïef en onbezonnen? Ik weet het niet. Wel een legio avonturen en verhalen rijker. Ik ben benieuwd wat het leven voor de nieuwe lichting in het vizier heeft.
BATH
Oude Georgiaanse gebouwen stralen een superioriteit uit. Het miezert, maar dat bedekt de pret niet. Rita neemt me mee naar haar oude studiestad; Bath. Een Engels stadje nog geen uur van Cardiff vandaan.
De Romeinen legden er baden aan, waarmee Bath het eerste Engelse kuuroord werd. Vele beroemde mensen verbleven of hebben een huis in Bath, zoals Johnny Depp. De palladiaanse stijl van de huizen geven dit stadje een romantische sfeer. Het doet me denken aan Parijs en Venetië.
Check de foto's voor een indruk van deze unieke stad.
-
23 April 2008 - 18:44
Elske:
Lieve Niekolle,
Mooi geschreven!
Door de verandering van seizoenen besef je je weer hoe vergankelijk het leven is... En wetend dat het einde van je studietijd nadert terwijl de nieuwe lichting alweer klaar staat, dat maakt melacholisch.
Ik vind het mooi om te zien hoe jij van het ene avontuur in het andere valt. En ik ben heel benieuwd hoe 'the making of' van je documentaire gaat lopen!
Hoe staat het met de voorbereidingen en met de afrondingen van je vakken?
Dikke knuffel, Elske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
